Herkes in patlama noktası ve katlanamadığı konular farklıdır.'buna mı üzülüyon lan hehe' tarzı konuşmalar saçmadır ama biraz rahatlatır sanki.Kimisi için ölüm en büyük acıdır,kimi için başarısızlık (iş hayatı okul hayatı vb) kimi için sevgiliden ayrılma...
Ama bu konulardan herhangi biri senin için katlanması en zor olansa,katlanması en zor olanı sen hayatında çok abartmışsındır veya çok sevmişsindir.Mesela 'sevgili' mevzusu senin için patlama noktasıysa,sen sevgilini herşeyin üstünde tutuyorsun.Veya okul hayatında başarısızlık,hayatında ki EN büyük korkuysa,sen bu okulu fazla abartmışsın.Herşeyden ileriye koymuşsun.
Hatta bazen 'abartma bu kadar' cümlesini duyduğunda sinirleniyorsun ya.İşte abarttığını söyleyen insan,senin gördüğünden daha geniş bir alanı görüyor.Çünkü sen olayın çok içindesin,etraflıca göremiyorsun.Ama o görüyor.Ne işe yarıyor peki ? seni uyarıyor.Sen dikkate alıyomusun peki ? o kısmı senin kişiliğine bağlı işte.Nasıl biri olduğunla alakalı.
Arada bir durup nefes alın.Koşturmacaya kapılmamaya çalışın.Nerdeyim ben ne yapıyorum ? niye yapıyorum ? ne yaptım ? istediğim ne ? istemediğim ne ? en büyük korkum ne ? neyle mutlu oluyorum ? kimle mutlu oluyorum ?
bunları arada bir sorun kendinize.Sonra kendi kararınızı verin,kendi yolunuzdan gidin.Başkaları yönlendirmesin sizi.Çünkü bazen etrafında bulunduğun çevreyi geniş bir açıdan göremiyorsun.Seni uyaracak biri de yok.Olmasın zaten.E ne oldu şimdi ? kendi başınasın karar vereceksin bazı şeylere.Bu da seni sen yapar.
