Seyircilerin pür dikkat izleyeceklermiş seni. Tek kişilik oyununu
duyanlar tüm salonu doldurmuşlar. Kuliste zorla giydirdikleri
kıyafetleri sevmemişsin. Parfümden gözlerin yaşlanmış. Terden
sırılsıklam olmuşsun. Verdikleri senaryoyu beğenmemişsin. Sen daha ne
olduğunu anlamadan sahnenin ortasına atmışlar seni. Spot ışıklarından
önünü göremezken
Rolünü oynayabilir misin ?
Herkesi
susturmuşlar senin için kafana başka ses girmesin diye. Sen bile
konuşmaz olmuşsun. Belki de anlatmaya değecek insanlar yokmuş.
Sığamamışsın o yaşına. Herkes susarken
Bağırabilir misin ?
Günün
yarısını ayna karşısında geçiriyormuşsun. Uykuların kaçıyormuş en iyi
sen i bulmak için. Başkalarının sende ne bulacaklarını merak
ediyormuşsun. Herkesin yüzünde bu kadar makyaj varken
Aynalarını kırabilir misin ?
Sevenlerin
arkandan yürüyorlarmış. Düşme diye tetiktelermiş hep. Yorulduklarını
farketmişsin. Acımışsın onlara, Sormuşsun değer miyim diye. Peki
Hakkını verebilir misin ?
Siyah
ve beyaz varmış senin için, griyi daha önce hiç görmemişsin. Küçükken
çizdiğin resimler kadar net olmalıymış herşey. Deniz mavi, güneş sarı.
Fakat ara renkleri gördüğünde
Paletine ekleyebilir misin ?
Arkanda
yürüyenler bir bir düşmeye başlamışlar. Sen görme diye Düşenleri
saklamışlar hemen. Yokluklarını hissetmişsin. Onları unutmamak için, her
baktığında üzüleceğini bile bile
Fotoğraflarını saklayabilir misin ?
Üç
noktayla geçmek istemişler seni. İzin vermemişsin. Ne ünlemler denenmiş
ama becerememişler. Sayfalarını karalamışlar, sil baştan yazmışsın
hepsini. Onlara inat, her satır başına
Kendini koyabilir misin ?
Saatlerini
harcamışsın daha iyi yaşamak için. Sana biçtikleri fiyatı
beğenmemişsin. Gördüğün herhangi bir olta iğnesine atıyormuşsun kendini.
Kendinden Büyüklerine yem olmamak için çıkmak istiyormuşsun. Herkes
kendine bir çoban ararken
Kendi yolunu çizebilir misin ?
Yaşadığın
yer yetmemiş sana, sevmemişsin. Medeniyetin bu kadar seviyesiz
olamayacağını, daha farklı olduğunu düşünmüşsün. Üç yıl sonra üç bin
kilometre uzakta biri olmak istiyormuşsun. Daha önce hiç görmediğin bir
evde, hiç tanışmadığın insanlarla komşu olarak yaşamak... O yolu geri
dönmek zorunda kalırsan
Katlanabilir misin ?
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Verdikleri
senaryo yerine doğaçlama oynamışsın. Seyircilerin alkışlarından
kulakların çınlamış. Uykuların hiç kaçmamış. Paletindeki çeşit çeşit renklerle rengarenk bir hayat boyamışsın. Kendi çizdiğin yolu takip etmişler. Geri dönmemişsin oradan.
Üç
bin kilometre uzaktaki evine vardıklarında komşuların karşılamış
onları. Fotoğraflarla dolu sandığını açtıklarında gülümseyen gözlerine
yaşlar dolmuş...
Artık onlar senin fotoğraflarını saklıyorlar
Seni hep satır başlarında anıyorlar.
Buradan yüzünde bir gülümsemeyle ayrıldığını duydum.
Bunu nasıl yaptığını bana
Öğretebilir misin ?
